Iwama Grubunun, Aikikai Federasyonu'ndan ayrılıp, bağımsız bir grup olma kararını almasının üzerinden 10 ay geçti. Bu süre zarfında, kendi faaliyetlerimi yavaş ama emin adımlarla geliştirdiğimi sizlerle paylaşmaktan mutluluk duyuyorum. Bu çalışmalarda bana destek ve yardım sağlayan herkese, tüm kalbimle, teşekkür ederim.

Sizlere, öncelikle, babam Morihiro Saito'nun 13 Mayıs 2002 tarihindeki vefatından sonra gelişen olayları anlatmak isterim. Aikikai Federasyonu genel Merkezi'ni, babamın resmi cenaze töreni organizasyon komitesi başkanı ile ziyaret ettim, ve burada Doshu ve All Japan Aikido Federasyonu'ndan başka bir şahsın da katıldığı bir toplantı yaptık.

Bu toplantıda, bizden aşağıda belirtilenleri yapmamız istendi:

1. "Ibaraki Dojocho" isminin Aikikai'ye iade edilmesi
2. Saito ailesinin "Aiki Tapınağı Koruyucusu" sıfatını bir daha kullanmaması
3. Aikikai Federasyonu dahilinde kaldığımız takdirde, Iwama-ryu Sertifikalarını vermeyi durdurmamız.

Ibaraki dojo'yu yakın bir zamanda iade etmemiz gerektiğini zaten düşündüğüm için, birinci ve ikinci istekleri derhal kabul ettiğimi bildirmekle beraber, üçüncü istek ile ilgili tereddüt ettim.

Herkesin de bildiği gibi, halen Iwama'da yaptığımız eğitim, bir çok başka aikido dojosundaki çalışmalardan farklıdır. Bunun sebebi, bizim, Aikido'nun Kurucusu O-Sensei'nin öğretilerine sadık kalmamızdır. Babam her zaman bununla övünmüştür. Bizim eğitimimiz, Ken, Tai-jutsu ve Jo'nun bir bileşimi olup, sadece babama aktarılmıştır. Babam, bütün hayatını O-Sensei ile tarlada ve koruluklarda çalışmaya ve yerlerin bakımı konusunda ona yardım etmeye adamıştı. Babam, O-Sensei'ye kelimenin tam anlamı ile, tüm bedeni ve ruhu ile hizmet etti. Her zaman " Ben, O-Sensei'nin bana öğrettiği teknikleri birebir başkalarına öğretiyorum, çünkü burası Ibaraki dojosu ve sadece O-Sensei'ye ait" derdi. Iwama Grubu ve kendi derecelendirme sistemi, babamın yaşam felsefesinden etkilenen ve onu öğretmen olarak takip edenler için oluşturuldu. Bu derecelerin pek çoğu da, Japonya dışındaki öğrencilerine verildi.

Bu nedenle, üçüncü istekle ilgili Doshu'ya, Iwama-ryu'ya sadık kalınmasının babamın dileği olduğunu ve isteğini kabul edebilmem için karşılık olarak benim de bir ricada bulunacağımı belirttim. Bu ricam, kendilerinin resmi bültenlerinde, Iwama-ryu'nun O-Sensei'nin aikido'sunu yaptığının belirtilmesiydi. Aikikai bizi onayladığını ve takdir ettiğini bu şekilde gösterirse, tüm Iwama-ryu öğrencileri için, Aikikai sertifikalarının parıltılı bir hazine haline geleceğini düşündüm. Ancak, bu gerçekleşmedi ve Aikikai Federasyonu'ndaki hiç kimse bizim bu toplantımızdan haberdar bile olmadı.

Babamın yasının devam ettiği üç yıl süresince, Aikikai Federasyonu ve Doshu'yu, Iwama-ryu konusu ile rahatsız etmek istemediğim için, herhangi bir Iwama-ryu sertifikası verme kararında değildim. Ancak, bir seneden az bir zaman geçtikten sonra, Aikikai sertifikası alan öğrencilerim, benden Iwama-ryu sertifikası da talep etmeye başladılar.

Babamın vefatından sonra, babamın yaşça büyük öğrencileri bağımsız hareket etmek istediler ve "Takemusu Aiki" adında bir organizasyon kurdular ve kendi öğrencilerine sertifika vermeye başladılar. Grubumuzda bölünmenin baş göstermesine rağmen, aynı babamı takip eden öğrencileri olduğu gibi, beni de takip etmek isteyen bir çok öğrencim vardı. Onlar, babamın bana bıraktığı gerçek hazineydiler. Bundan dolayı, benden Iwama-ryu sertifikası istediklerinde, bunu geri çeviremezdim.

Babamla çok gurur duyuyorum ve onun her zaman ne düşündüğünü anlayabildim. Bugün, hala kendime, babam burada olsaydı ne yapardı diye sorarım. Babamın misyonuna Aikikai Federasyonu içinde devam edemeyeceğimi de anladım. Bunun üzerine, daha fazla sorun çıkarmadan, Aikikai'den ayrılmaya karar verdim. O-Sensei'ye duyduğum minnet hislerimde hiçbir değişiklik olmadı. Her zaman tüm sadakatimle, onun ruhunu takip edeceğim. Önceki ve şimdiki Doshu'lara da saygı duymaktayım. Benim bağımsız olma kararım, Aikikai ile aramızda olan herhangi bir anlaşmazlıktan ötürü değildir. Doshu'nun da bunu anladığına eminim.

Saito ailesi olarak biz, Ibaraki dojosu yanında yaşamaya devam edeceğiz. Aiki Tapınağına dualarımızı gönderip, Ueshiba ailesine sağlık dileyeceğiz. Ibaraki Shibu Dojosu'nun bakımından halen sorumlu kişilere de minnettarız. Aiki tapınağı ve Dojonun bakımı görevlerinin bir çok kişi tarafından paylaşılmasının en doğru yol olduğu düşünüyorum.

Ben kendi gelişimim ve yükselmem ve aikido tekniklerimin olgunlaşıp, ilerlemesi için çalışmalarıma devam edeceğim. Aynı zamanda, O-Sensei'yi takip etmeye ve babamın öğretilerini korumaya devam edeceğim. Sizlerle beraber çalışmayı ve bir çok yeni kişiyle tanışıp bir arada olmayı, tüm kalbimle dilerim. En samimi arzum, mümkün olduğu kadar çok kişiye , O-Sensei'nin " gerçek temel teknikler" prensibini öğretmektir.

En iyi dileklerimle,

Eylül 2004, Italya Uluslar arası Semineri, Avrupa

Hitohiro Saito